eindelijk een berichtje
10 april 2009 - Trapani, Italië
Hoi Allemaal! Ik zit inmiddels al ruim een week aan boord van de Seabourn Pride dus tijd om te beginnen met mijn weblog! Sorry dat ik niet eerder iets heb laten weten, maar internet is echt waardeloos hier. Ik ben op dit moment in Trapani (sicilie) en omdat het weer niet echt lekker is en vanwege goede vrijdag alles is gesloten, heb ik mooi even de tijd om op internet te gaan. Leuk dat jullie me willen volgen en benieuwd zijn naar wat ik meemaak. Op dit moment echt ontzettend VEEL, dat ik gewoon amper weet waar ik moet beginnen..
Ik zal daarom maar beginnen bij onze heenvlucht. We vlogen vanaf Amsterdam naar Parijs en dit ging allemaal prima. Op Parijs moesten we overstappen en hebben we net onze vlucht richting Lissabon gehaald! We vertrokken om 13.15 en aangezien we om 14.45 in Lissabon zouden landen, dachten we dat onze vlucht 1,5 uur zou duren.. Maar op het ticket stond 2,5 uur! We dachten dat ze een fout hadden gemaakt, maar tijdens de landing drong het tot ons door dat het in Lissabon een uur eerder was.
Maar goed ook, want zo konden we ons verloren uurtje van afgelopen weekend weer inhalen. Eenmaal aangekomen in Lissabon werden we door een erg chagrijnige taxichauffeur naar het hotel gebracht. Een prima hotel met ruime kamers en een prima liggen ten opzichte van het centrum. Met de metro ben je er zo! Helaas lag de metrolijn plat, door hebben we er iets langer over gedaan ;) De rest van de middag hebben we heerlijk op een terrasje gezeten en ’s avonds zijn we lekker op tijd naar bed gegaan. De volgende dag werden we om 07.00 opgehaald en met een touringcar naar de haven gebracht. Er waren ongeveer 30 man die tegelijk met ons aan boord zouden gaan, waarvan 16 trainees (waaronder wij ook vallen). Eenmaal in de haven aangekomen hebben we zeker 2 (!) uur moeten wachten voordat we aan boord konden. De eerste dag bestond voornamelijk uit het inschrijven op het schip, kennis maken met de andere trainees, een rondleiding op het schip en uitleg over van alles en nog wat. Omdat er te weinig crew cabins zijn hebben we het geluk dat we de eerste 4 weken in een Guest suite mogen slapen. Dit klinkt echter luxer dan het is aangezien je met 4 personen op een 2 persoonskamer slaapt. Ik slaap op dit moment dan ook op een aerobed. Wat eigenlijk niet eens zo verkeerd is hoor! Door het schommelen van het schip lijkt het wel een beetje een waterbed
. Ik moet zeggen dat je de beweging van het schip meer merkt dan ik had verwacht. Het schip is dan ook een stuk kleiner dan ik in mijn hoofd had, maar wel ontzettend luxe! Ik begin inmiddels te wennen aan het schommelen, maar in het begin was het net of ik dronken was als ik door de gang liep. En dan is de zee nu zelfs heel rustig!
De eerste dag waren we om 20.00 uur klaar en zijn we weer op tijd gaan slapen, want de volgende dag begonnen we weer om 08.00u. En omdat we weer richting Spanje gingen, ging de klok natuurlijk weer een uur vooruit! (Ik kan niet wachten tot we vanuit Griekenland weer terug varen, haha). We hebben inmiddels ons uniform opgehaald, dus vanaf nu moet je deze altijd aanhebben, wanneer je in guest areas bent. En aangezien wij in een guest suite zitten, betekend dit dus altijd. Tenzij je aan land gaat of het na 22u is. Het uniform zit natuurlijk voor geen meter, maar ik had niet anders verwacht. Gelukkig ben ik niet de enige! De overige dagen bestonden ook uit training. We krijgen allerlei trainingen over hygiene, milieu, safety, sexual harassment etc. en natuurlijk de service standards, guest approach etc. van Seabourn. Deze dagen zijn helemaal niet verkeerd. We hebben om het uur pauze en zijn om 20u weer klaar. Verder zit je deze hele dag in een klaslokaal en de tijd vliegt voorbij! Dinsdag waren we de hele dag op zee, dus verder was er weinig te doen. Gelukkig is het super weer dus hebben we heerlijk op het deck in de zon gezeten. Woensdagnacht zijn we aangekomen in Sevilla en we hebben hier twee dagen gelegen. Het was super! We zijn donderdagavond met alle trainees tapas gaan eten en daarna naar een karaoke bar gegaan! Really funny!! Vrijdagmiddag zijn we met een paar mensen Sevilla ingegaan. Het is echt een hele mooie stad! Zaterdag waren we in Cadiz en hadden we ook de mogelijkheid om van boord te gaan. Het was een heel schattig stadje met hele leuke kleine steegjes. Zondag hebben we de hele dag gevaren en maandag waren we in Valencia. Ook dit was weer een erg mooie stad. Het is erg leuk om zo steeds de verschillen te zien tussen alle steden! Ik heb al gemerkt dat ze hier erg goed zijn voor hun personeel. Wat natuurlijk logisch is want als je zoveel uur moet werken heb je dat ook echt nodig. We hebben twee eigen buitendecks waar we heerlijk in de zon kunnen zitten/liggen. Verder hoef je naast internet en soms een drankje ($2 voor een glas wijn) niks te betalen. Als je boodschappen nodig hebt, kan je dit invullen op een briefje en bestellen ze het voor je. Verder mogen we gebruik maken van de sauna en de fitnessruimte na 22.00 en kunnen we in de spa afspraken maken voor massages, knipbeurten, pedicure etc. We kunnen gewoon ontbijten, lunchen en dineren in de crew mess (cafetaria). De eisen bij Seabourn zijn erg hoog. Het is een super luxe schip en de gasten hebben allemaal een minimaal inkomen van € 1 miljoen dollar per maand. Wanneer nieuwe gasten arriveren, moeten we zo snel mogelijk alle namen weten zodat we ze bij hun naam kunnen aanspreken. Ook draag je altijd een uniform. Eentje voor overdag en een voor ’s avonds. Nou, ik zou nog zoveel meer kunnen vertellen, te veel om op te noemen eigenlijk! Het belangrijkste is dat ik het hier ontzettend naar mijn zin heb. De crew is allemaal super aardig. Iedereen heeft een andere nationaliteit en het is geweldig hoe goed iedereen met elkaar omgaat. Ik moet erg wennen aan het vroeg opstaan en tot nu toe heb ik niet meer dan 5 uur slaap per nacht (vannacht zelfs maar 3) en dan ben ik nog niet eens begonnen met het echte werk! We werken nu af en toe in het restaurant, maar we moeten dan voornamelijk alles observeren. XXX
xx Nannie